RSS
Eldri færslur
Stóra spurningin: Guð?
2.3.2009 | 21:26
Er að setja þetta inn hér til "geymslu", ritaði þetta á erlendum þráði (búinn að breyta þessu smávegis til þess að taka þetta úr samhengi þráðsins):
Á eftir að þýða þetta yfir á íslensku en því miður, þá virðist ég hafa betri tök á enskunni.
Hér er velt fyrir sér spurningunni hvort Guð sé til og þar sem ég hafði ekki ritað niður skoðun mína á þessu viðfangsefni í nokkur ár kom hún mér nokkuð á óvart hversu heilsteypt hún virðist vera í samhengi þeirra heimilda sem ég get mér án hlekkja (þið megið leita sjálf, nenni ekki að rekja blaðsíðutal upp úr bókum strax).
This is regarding the Big Question, is there a God? From my point-of-view.
I like this topic and I've gone to long measures to form a personalized opinion on the subject. Not many will manage to read this, but I promise that you will most likely see a glimpse of reason within it if you do, hopefully I will too, because I haven't written down my thoughts about this in years, and it has evolved quite a lot thanks to self-studying - this will be extremely philosophical, you have been warned.
First off, I'd like to point out that most, if not all, involved in this debate bypass, unknowingly or not, the actual question and gone to specifics regarding either the consequences of the so-called faith in God or the validity of either side, without ever touching the question "Is there a God?"
The debate usually evolves into a critique on the capitalization of faith, being - church and / or organized-religion, and mostly out of context to its role as a sociological power-structure.
Now, let's focus on the main question.
Man has thought about this problem since he first had a thought, and given that we are in no way, and I underline this without using the underline format, intellectually superior to our ancestors dating back thousands of years. All we have now that has given us the illusion of intellect is our knowledge / awareness - completely irrelevant of the human intellectual prowess. Now we have, in general, more "fragments" and "bits" of knowledge compared to our ancestors, but what matters most is how we put those bits together into a mold, the fact still remains that we are still using the same tools of the trade as they had at their disposal 10.000 years ago - the only difference being situational at best.
This brings me to Bertrand Russell's (1872-1970) protegé, who surpassed his philosophical and mathematical genius, Ludwig Wittgenstein (1889-1951). He wrote an essay simply called "Philosophical Investigations," widely regarded as "unbelievably logical," but still has not sunk into our general knowledge even though it has been published and logically agreed upon, which of course can be said about most academic word of any significance.
The curse of our intellect, and in turn; the bane of philosophy, is language itself (in the end of the 19th century and beginning of the 20th, philosophy was mainly about philology, the philosophy of language) . Why you might ask, is language, our source of everything defined, the curse and bane of everything in itself? The simplified reasoning is that language is a tool that we can willingly manipulate to portray ideas and situational conundrums without any necessary connection to the Natural World. We can create problems with our language alone that can never be solved or explained by anything other than the same, more-so or equally, disconnected and manipulated tool, the language. When we use the language to portray the simply "unexplainable" we find ourselves in a similar situation, as Wittgenstein said, as a fly - stuck inside a clear glass bottle. The fly notices the Natural World around it and assumes it can fly about as usual, but just so much that it hits an invisible barrier that cannot be explained by what the fly senses with sight. The language is this glass-bottle, and without connecting it to the Natural World with logistics and reasoning - we will never be able to see the exit above. This encases our perception of Nature inside an invisible barrier of non-defining word-definitions. We are at a time where we ignore knowledge that cannot be spoken in words, and what we can not see or explain - we simply give it a word, which consequently makes us aware of what we do not know, by definition alone, this poisons our thoughts from the inside out rapidly without realizing it.
Nietzsche mentioned how we can destroy the beauty of Nature with definitions. Imagine taking a child to the beach for the very first time, it sees an infinite mass of liquid that rises and falls as far as the eye can see - beating upon the shore with force it does not recognize nor can the child compare it to anything else it has seen. You, the responsible adult, explain to the child that it does not need to worry - you put your hand and swirl it around in the sea and say: "See, it's harmless, this is just the Ocean." In that moment the amazement and astonishment of the child has been subdued and replaced with acceptance and assurance of fact, you defined the unexplainable with a simple word and what was once unfathomable and not possible in the child's perceived world is now simply called "The Ocean" and the infinately complex becomes as simple as a single word.
Alright, then that's out of the way. Given that we are actually debating a problem created by ourselves with no connection to the Natural World (the only connection is, like I said, with the same tool that created the problem) we must first initiate the Natural connection. Why is there a God and how can we connect him / her / it to our surroundings? This brings me to yet another philosopher who is often forgotten but undeniably one of the most important philosophers of all time, Baruch Spinoza (1632-1677), of which Georg W.F. Hegel (1770-1831) noted: "You are either a Spinozist or not a philosopher at all." Spinoza was Jewish and had radical ideas which eventually caused him to be excommunicated and persecuted (his books had to be protected from all churches after his death) this idea is 360 years old, approximately 300 years before Wittgenstein mentioned the necessity of the Natural Connection. I'll sum it up and try to connect the two:
The idea is that everything in the universe; Nature, is simply one substance (not matter, rather the "essence" of everything); Reality. Reality has a set of rules that governs it entirely and of which we are part. God and Nature are two names for the same Reality, a single substance of which all entities of it are modifications of itself, all things within Nature (or God if you like) are determined to exist and cause effects, the extremely complex chain of cause and effect is only partly understood by us humans. We, as a species - with language as our curse and tool, also presume that we have free will because we are aware of our desires but unable to understand why we have them and why we need to act on them. Nature has infinite variations of itself and the physical and mental separation is non-existent, the two are just sides of a coin with infinite sides. God exists as Nature, Nature does not rule the universe by providence - the Universe is part of Nature and thus there is no personality to idolize.
This gives us a logical reason, in its illogical way, to seek explanation of what we do not understand by using the aforementioned curse of the language - just put together a disconnected, unnatural definition based on what little that we know of ourselves and Nature - and we have the definition of God as he is idolized today. And like children who did not understand any of this were contacted by those who did know the fictional word of God and used / uses the exact same tactic as the adult uses to explain the ocean to the child, don't worry, it's just God work.
Now, think about it - Spinoza had managed to connect the dots in such a fashion 360 years ago that he correctly implied the existence of the infinite sameness of everything down to the molecule. Wittgenstein managed, 60 years ago, to define 90% (remember, 73,4% of all statistics are made up on the spot, mind you) of all philosophers into the school of Optimism due to their unaware disconnect to the Natural World whereas they dealt with situational problems that had no Natural basis other than what I personally call Philography (Philosophical Pornography, the art of stimulating your mind without ends being met).
So, to me - there is only God in definition, as he is Nature, our perception of this so-called God is only based on our inability to understand and comprehend the complexity of everything. This complexity and our curious nature can distract the individual to such a degree that he will not fit well within the social-structure we have built around us. The worst part is of course that there is considerable evidence to support the idea that the capitalization of the God-Excuse is just to sedate the individual curiosity, just as Karl Marx (1818-1883) said that Religion was the Opiate of the masses. If we seize to ponder the nature of our surroundings we find ourselves in need of a purpose or at least an explanation of what it might be, and an overly simplified answer to what our purpose is, is capitalized by either monetary-slavery, you need a job - you need money, or religion, you get all of this from the government / those in power. The power to govern can not exist if the individual can not be capitalized, if the God-Excuse removes a large chunk of our individuality / curiosity, then he is free to be enslaved. If he, the individual, does not see the purpose in taking active part of the social-structure originally created by the "slavemasters", there is no power of control. With no power to control, the system collapses.
With this in mind we realize why those in control often regard and abuse religion and/or our volunteered-slavery (think about it). It's not that they are offering you the feel-good-faith or the willingness to do good, nor is it the assurance of whatever bad happens in your life then there's an afterlife; it's your individuality they're after. You trust the government today in a way people trusted God in the past, we go to work - we interact, we do business - with the assurance that there's someone out there thinking of you and in your interest. In that state of mind you do not freely form a personality, you conform your behavior to what is needed by those who do not think about your personal needs at all, they only think about what to do to remain in control. This applies both to religious and / or governing bodies.
__________________________________________
I think I should let this go now as I could probably ramble on forever about this particular part of the Big Question. The other historical, political, sociological and psychological factors that we need to cover on the rise of organized religion is so vast that not a soul would like to even begin reading my post if I did it here as well. There is, of course, my view on how the exact same brainwashing and rise to totalitarianism is evolving as we speak - of which I do not want to cover as of yet. The tactics being used by governments today, even when excluding the religious influences, to control and harvest the masses in even larger scale than before give credence to a conclusion that politicians today are the exact same fragment of our social-structure as priests and Kings-from-God were in the past using the same tools to control. That alone gives us a reason to believe that it's not the belief in itself that we should be debating about, much rather why there are people who use whatever means necessary to be in "control", be it with monetary or religious influence or blend thereof.
Regards,
Óðinn Löve
Nú skal gera grín!
11.12.2008 | 16:52
Þetta verður eflaust í þau örfáu skipti sem ég ætla að segja lítið.
Tekið úr fréttinni:
"Mótmælin voru í samúðarskyni .."
"62 handteknir eftir að til átaka kom við lögreglu .."
Búin að ná þessu? Ég skal hjálpa, hér á Íslandi er fólk að gráta sig til reiði yfir því að ungt fólk (sem dirfist að klæðast gallabuxum!) kasti eggjum eða brjóta hurð! Er það ekki nokkuð ljóst að mótmæli hér séu hálfgerð vettlingatök þegar horft er til samúðarmótmæla í Danaveldi!
Hvernig haldið þið að ástandið væri þarna úti ef að sambærileg staða hefði komið upp og er hér í dag? Nú held ég að svör séu á reiðu hjá Loyalistunum; "Þó að ástandið úti sé verra þarna þýðir það ekki að fólk þurfi að ræna skattpening mínum í veggjahreinsun!" Þá vil ég spyrja að einu, af hverju ekki að vera bara frekar sátt yfir því að hérna á klakanum teljist eggjakast mótmæli í stað þess að pikka á lyklaborðið líkt og molotovkokteil hafi verið varpað inn í leikskóla?
Ég er það.
|
62 handteknir í Kaupmannahöfn |
| Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt | |
Bloggar | Breytt s.d. kl. 16:54 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)
Þegar óskað er eftir breytingum
10.12.2008 | 12:58
Ég hef ekki sett hér inn nýja færslu í svolítinn tíma, tók jafnvel tíma frá bloggheimi þessum því það fór að verða frekar augljóst að því meira sem lesið var af bloggi – því gramari og leiðari varð maður af ástandi þjóðar og jafnvel augljósrar heimsku sem grasserar á mörgum hverjum í þessu samfélagi.
Því fór sem fór, ég hélt áfram mínu lífi og sá að sápukúlan sem umvefur mann sjálfkrafa hjálpar mikið til við að komast í gegnum daginn án þess að finna fyrir hækkandi blóðþrýstingi og hneykslan á öllu því sem mbl.is hendir í okkkur. Svo fór allt á hausinn.
Ég varð því að sjá hvernig þeir sem telja sig hafa fingurinn á púlsi þjóðfélags okkar tjáðu sig um ástandið og var mér bæði brugðið hversu klofinn þjóðrembingurinn var og er. Sárafáir sjá sig knúna til þess að kynna sér málefni líðandi stundar til hlýtar og taka og tjá sig um upplýsingar og fréttir í tón sem sæmir ekki þenkjandi fólki. Smán er að sjá hversu margir fordæma hvers kyns aðgerðir gegn valdníðslu og óréttlæti í garð okkar allra og vilja helst ekki hrófla við neinu því það er ekki búið að gera sér grein fyrir alvarleika málsins.
Einna helst er að minnast á rökfærslu þeirra sem benda á að einungis örfáar hræður láta sjá sig og fleiri koma til að horfa á skrúðgöngu samkynhneigðra og heimkomu handboltamanna en að mótmæla og að þarna séu bara sömu gömlu fésin sem hafa verið að mótmæla síðan líf hófst á jörðu, ef svo mætti koma að orði. Gert er svo stólpagrín því aðeins 200 eða jafnvel 5000 manns láti sjá sig af sjálfri ríkisstjórninni, jafnvel segja að hér sé ekki um fólkið í þjóðinni að ræða. Það er rétt, þessar tölur eru ekki jafnháar þeirri sem hagstofa okkar gefur upp sem íbúafjöldi Íslands og eru bloggverjar ekki hikandi við það að strika undir þá fullyrðingu. Dæmin hinsvegar hafa sýnt að það eru lítil þjóðarbrot sem koma byltingum af stað eða mótmæla hverju sinni og samtímamenn þeirra fussa að venju og segja þá ekki í forsvari fyrir sig né aðra en sig sjálfa. Svo kemur bylting, breytingar verða að veruleika og hinir sömu fussandi skrílsupphrópandi samtímamenn snúa blaði sínu við rétt eins og pólitíkus segist ekki kannast við símtal eða prósentu. Að yfir 2% þjóðar safnist saman til þess eins að mótmæla er með þeim stærstu mótmælum sem gerist á þessari jarðarkringlu – ekki gleyma því og horfa einungis á tölu þeirra sem mótmæla – horfðu á heildartölu þjóðarinnar.
Það er ástæða fyrir þessu, og frekar einföld í þokkabót. Ríkisvaldið hefur ötult lagt sig fram við að koma því í undirmeðvitund okkar að þeir eru að gæta hagsmuna okkar frá blautu barnsbeini og því er óumflýjanlegt að þeir fá nokkuð góðan byr undir báða vængi þegar kemur að því að vernda þessar sömu skoðanir og ákvarðanir. Mótmælendur standa því ekki einungis fram fyrir ríkisvaldi heldur einnig þeim sem finnst líkt og verið sé að brjóta á foreldri sínu þar sem stuttbuxnapésarnir taka þessu sem persónulegri árás og allar aðgerðir eru því sem lögbrot. Gleymum ekki að í Frelsisstríði Bandaríkjanna voru 15-20% íbúa nýlendanna hliðholl bresku stjórninni í gegnum allt stríðið.
Svo kemur upp aðferðafræðin, eða mótmælendaaðgerðirnar sjálfar. Af hverju að kasta eggi, Hví að brjóta hurð, Hvernig réttlætið þið skrílslætin? Ég sem skattgreiðandi þarf að borga fyrir hreinsun! Þetta er það sem erfiðast er að kyngja á þessu bloggsvæði, þú sem skattgreiðandi þrusar yfir eggjahreinsun en sérð þér þó ekki fært að mæta til mótmælaaðgerða því nú fara skattar að hækka til þess að borga ennþá dýrkeyptari ákvörðun ríkisins. Þessi ákvörðun var óumflýjanleg, það gerum við okkur flest grein fyrir, en það er ekki því sem verið er að mótmæla. Forsendurnar - lygavefurinn, seinagangurinn, hrokinn, brotthvarf ábyrgðarmanna, skipulagðir karamellu-blaðamannafundir, minnisleysi ríkisvalds, misræmi í málflutningi, misskilningurinn, "ég kannast ekki við (x"), gegnsýrð fréttamennska, notkun almannafjár til fjárfestinga bankamanna (sem kemur svo aftur til Íslands í gegnum dótturfyrirtæki þeirra sömu), krosseignatengsl auðmanna, lélegar afsakanir, stjórn gömlu bankanna situr enn að mestu leiti, fjárfestingar þeirra á þrotabúi sinna eigin eigna, – svona væri lengi hægt að telja upp atriði eftir atriði sem gefa ástæðu til þess að við þurfum að láta í okkur heyra. Það nægir þó ekki að fara út og öskra og láta kyrrt fyrir liggja, nú þarf að móta nýtt afl í stjórnmálum sem hafa það að leiðarljósi að uppræta þessum forsendum sem leiddi okkur að þessu feni þar sem við sitjum nú pikkföst fyrir miðju. Fólk heldur áfram að tala um ábyrgð - nú er það á okkar ábyrgð að mynda nýja hugsjón, nýja stefnu í stjórnmálum og láta á reyna, annað væri ábyrgðaleysi.
Þegar samstaða er þörf til að kalla fram breytingar þá er það allra síðasta sem við þurfum að vera ósammála hvaða veg við kjósum að ganga í átt að sama leiðarenda, sem er ekki punktur, heldur svæði (svo fólk fari ekki að tjá sig um hægri eða vinstri akgrein vegarins), svo lengi sem verið er að mótmæla sömu hugmyndinni skal fólk frekar kinka kolli í hljóði og ganga burt – ekki verða fokillur því þú gætir ekki réttlætt aðgerðirnar fyrir sjálfum þér, enda ertu ekki sjálfur að framkvæma þær. Eina leiðin til þess að róttækar mótmælaaðgerðir skemmi fyrir heildinni er þegar og ef þú reiðist og telur þér í trú um að nú sért þú hættur öllum mótmælum. Ef þú getur tekið þessu með stóískri ró og haldið baráttu áfram þrátt fyrir að aðrir kasti eggi – þá skalt þú gera það fyrir alla muni, annars ert þú að skemma fyrir heildinni. Hins vegar virðist það samhljómur flestra sem andmæla róttæku aðferðunum að þeir mótmæla ekki, þeir láta sér nægja að vera einungis ósammála ríkisvaldinu heima fyrir og í vinnunni en koma svo á moggabloggið og fordæma allt sem hentar ekki heimamótmælum þeirra og fá álíka öfgakennd andmæli frá hinni hliðinni – og lætur það koma sér á óvart.
Ef vel er horft á og fylgst með þá er augljóst hvers vegna ástandið er líkt og í dag – og því augljósara verður það að breytinga er þörf því svona á ekki að stjórna landi og þjóð. Tel ég að við séum meira og minna að mótmæla okkur sjálfum líka fyrir blindni og aðgerðaleysi okkar allt aftur til „Byltingartilraunar Jörundar“ á Danaokinu sjálfu, Jónas gerði stólpagrín af okkar dugleysi í leikritinu Þið munið hann Jörund, þar lísti hann okkur fullkomnlega sem endurspeglast í laptop-tindátum pólitískrar rétthugsunar dagsins í dag, gerir ekkert en vill þó láta líta út fyrir að svo sé.
Við kunnum þetta einfaldlega ekki, við þurfum að sætta okkur við þá staðreynd – fólk vill mótmæla og gerir vikum saman í friði, ríkisvald gerir lítið sem ekkert til að komast til móts við beiðni "fólksins", og því eru aðferðirnar að breytast. Hvernig er hægt að segja að róttækar aðgerðir eiga ekki rétt á sér núna þegar það er búið að sýna og sanna það að hinu friðsömu 17. júní skrúðgöngu-mótmæli okkar eru ekki að virka. Er verið að biðja okkur um að vera stillt á meðan hinu fullorðnu stjórnmálaforeldrar okkar sjá um þetta?
Til þess að vera sem minnst fyrir þá er krafist um að halda skrúðgöngunni áfram, svona svo sum okkar hafi eitthvað að gera í atvinnuleysinu. Það er verið að segja okkur að við eigum að halda áfram þeim aðgerðum sem virðast gagnlausar því þá geta þau þarna í turninum unnið í friði. Svo er eggjum kastað og fólk hneykslast líkt og um morð sé að ræða - skríll mættur og skemmir allt fyrir öllum, hvað er þessi skríll að skemma? Fyrir hverjum? Líkt og ég sagði áðan þá veltur það á viðbrögðum utanaðkomandi hvort þetta eigi að skemma fyrir eða ekki!
Ég held einfaldlega að ástæða þess að ríkisstjórn taki ekki mark á mótmælum okkar er sú sama og ríkir hjá þeim sem fara róttæku leiðina. Við höfum of sjaldan látið í okkur heyra og birtingarmyndir mótmæla sem við þekkjum utan úr heimi eru massífar og blóðugar sem virðast ná í gegn, við unga fólkið höfum það sem fyrirmynd – úr sjónvarpi.
Ríkisvaldið hefur greinilega sömu skoðun, hér eru engin mótmæli fyrr en steinum er kastað og menn brenndir. Því miður.
|
|
Icesave hástökkvari viðskiptaleitarorða í Google |
| Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt | |
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Þegar trúin mætir vantrú.
7.9.2007 | 10:03
Vill benda á að ég er með enska útgáfu af þankagangi mínum hér:
http://molested-english.blogspot.com
Finnst mér ég ná að fanga það sem ég er að reyna að koma frá mér mun betur á því tungumáli heldur en íslensku, hef ekki hugmynd hvers vegna, en fyrir þá sem vilja frekari og betri tjáningu á þessum færslum mínum skulu lesa enskuna frekar.
------------------------
Nú hef ég verið að fylgjast vel með bloggumhverfi mínu eftir að ég bættist í þennan "mogga" hóp og verð ég að segja að aldrei hef ég séð jafn mikinn múgæsing og ríkjandi heimsku meðal samborgara minna.
Nefna má dæmi að þegar einhver talar um trúarbrögð eða trúbrögð af einhverjum mæli, þá er nánast til tekið víst mál að til komi einn siðferðispostúll og segi hvernig ljósið er í raun ekki ljósið og myrkrið sem hann lifir í sé ljósið sjálft. Ég er ekki trúaður og nokkur ár af mínu lífi hafa farið í það að reyna að "frelsa" þá frelsuðu, nú er sagan önnur.
http://nanna.blog.is/blog/nanna/entry/301868/
Umræðan sem skapaðist þarna fór virkilega fyrir hjartað á mér því þarna eru tveir aðilar sem berjast upp á sitt litla líf um hver hafi rétt fyrir sér vegna þess að hinn er staðráðinn í öðru en maðurinn sjálfur. Ég vil benda á það sem ég upplifði þegar ég endurskoðaði stefnu mína í svona málum á sínum tíma.
Ég var að lesa Hugleiðingar um Frumspeki eftir Reneé Descartes þegar ég var einmitt á þeim tímapunkti í mínu lífi að endurskoða allar mínar hugsanir og kenningar útfrá þeim sjónarhóli að þær séu allar byggðar á misfullkomnum skilning fyrri tíma. Ég fattaði eftirfarandi:
- Af hverju þarf ég sem einstaklingur að þykjast vita hver hinn heilagi sannleikur er?
- Af hverju er ég að stimpla hvern einasta mann sem segist trúaður sem "óskynsamlegur" og jafnvel "heimskur"?
- Hvernig stendur á því að ég get ekki sætt mig við það að menn eru misjafnir og skoðanir á trú eru það líka?
- Af hverju er það kappsmál um hver hefur "réttast" fyrir sér á "rökrænan" hátt?
- Hvernig get ég staðið og tuðað yfir því hvernig trúaðir koma, trufla mig og reyna að sanna sínar skoðanir fyrir mér þegar ég er að gera nákvæmlega það sama við þau?
- Ef trúaður einstaklingur er jafn sannfærður um sína skoðun og ég um mína, hvernig get ég ætlast til þess að ég geti "afsannað" álit þeirra þegar þau geta ekki gert það sama við mig?
Það sem gerðist þarna er að ég áttaði mig á því að ég var engum skárri í þessu máli en hver annar ofsatrúa einstaklingur. Ég var að fara offári yfir minni skoðun, eða trú, og lét alveg eins og þeir sem öskra "JESÚ BJARGAR!" yfir alla. Hvernig get ég sem einstaklingur réttlætt mína hegðun þegar ég fordæmi hana sjálfur? Þetta er hugsanaleysi siðferðispostúlla vantrúar, ef þið getið ekki sætt ykkur við það að aðrir trúa öðru en þið sjálfir skuluð þið ekki dirfast til þess að reyna að "frelsa" þá frelsuðu.
Ekki geri ég það lengur, og mér líður enn betur.
Bloggar | Breytt 14.9.2007 kl. 13:37 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (13)
Ástin takmarkast af sjálfselsku.
7.9.2007 | 09:32
Eins ógeðslegt og það hljómar þá varð ég fyrir þeirri uppljómun eitt kvöldið rétt áður en ég náði að sofna. Eftir að mér datt þetta í hug þá fór ég að sundurliða hugsun mína og kynnti mér nánar almenna sálfræðilega útskýringu á ástinni. Hún var í raun margþætt eins og ég hafði hugsað mér en tók þó einna helst eftir því að meðal þeirra stóð: "The complete state of selflessness," þetta finnst mér vera rangt.
Ekki halda að ég áliti ástina sem einhvern viðbjóðslegan hlut, nei - ég veit að hún er ósköp fögur og skemmtileg en það erum við fólkið hins vegar ekki. Við erum hinu ógeðslegu og hræðilegu og flest allt sem gerist í þessum heimi er keyrt áfram vegna hinna mannlegu sjálfselsku og verðlaunafíknar. En hún er falleg, það er hún að vissu leyti.
Þau sem eru nú hristandi hausinn og hugsandi með sér: "Svei, hann getur nú ekki haldið þessu fram! fruss!" skulu bara slaka á og fara eitthvað annað ef vangaveltur manna fara fram úr skilningarvitum ykkar ætluð raunveruleikanum. Ástin, eins og ég sagði, takmarkast af okkar getu og vilja til að elska sjálfan sig.
Raunin er sú að eina ástæða þess að þú sért tilbúinn til þess að elska einhvern annan er það hversu heitt þú þráir að láta þér líða vel. Þetta virðist kaldhrannalegt en þetta er rétt. Þér líður vel þegar þú ert elskaður, þér líður vel þegar þú elskar. Þú vilt láta öðrum aðila líða vel og við það líður þér sjálfum vel. Þetta er svo einfalt, en samt svo flókið. Helstu rök gegn þessu eru frá þeim sem ekki hafa hugsað nógu vel út í þetta, rökfærslurnar eru allt frá þeim gífurlega sterku "NEI ÞETTA ER RANGT!" og til "Hvernig getur þú verið sjálfselskur þegar þú ert að elska annan aðila en sjálfann þig?" Það er í raun einfalt, þetta kemur alltaf aftur til baka að því að þú ert að elska annan til að bæta líðan þína og þar með er sjálfselskan gróðrastía fyrir ást á öðrum.
En hvað með þegar fólk talar um að fórna lífi sínu fyrir ástina? Er það fólk sjálfselskt? Já, það er það en samt er það ekki. Ef maður er tilbúinn til að láta lífið sitt til að öðrum líði vel hver heldur þú að drifkrafturinn sé bakvið gjörninginn? Það er jú það að hann vill svo heitt að öðrum líði vel með sínar ákvarðanir að hann er tilbúinn í að gefa upp allt sitt til þess. Ég get eflaust sagt með vissu að þeim sem fórna sér fyrir ástina líði bara allnokkuð vel með það, því ef enginn er ágóðinn - þá myndi enginn gera neitt fyrir neinn.
Þetta var fyrir þá sem hafa einfaldlega ekki hugsað lengra og talið ást bara vera ... "ást".
Bloggar | Breytt s.d. kl. 09:40 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)
Áfengisvandinn var kæliskápur!
23.8.2007 | 10:54
"Kæliskápur, sem notaður var til að kæla bjór, hvítvín og freyðivín í Vínbúðinni í Austurstræti hefur verið fjarlægður að ósk Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar borgarstjóra í Reykjavík."
- segir í þessari yndislegu frétt af góðhjörtuðum borgarstjóra okkar.
Alkohólisma hefur verið útrýmt. Vilhjálmur hefur, eins og raun ber vitni, fundið ástæðu vandans sem miðbærinn hefur hrjáðst af og notfært sér völd sín til að útrýma honum algerlega í einni svipan. Það er ótrúlegt að þessi lausn hafi ekki legið fyrir öll þessi ár, eða er það ekki annars staðreynd að þeir sem eru hluti vandans sem verið er að leiðrétta hér geti ekki fyrir sitt litla líf drukkið volgt áfengi?
Kælirinn var upphaf vandans, fjarlægið hann og allt mun brosa við okkur, virkilega skemmtileg fílósófía.
Ég er ekki vanur að skrifa svona þurrar og ógeðslegar bloggfærslur, en þar sem ég er nú kominn á "mbl" bloggið þá fannst mér það réttast að mín fyrsta færsla yrði eins og stærsti hluti notenda eru hér, þurr - og ógeðsleg.
Thanks for the warm welcoming party! Let the games begin!
|
|
Kælirinn fjarlægður úr vínbúðinni í Austurstræti |
| Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt | |
Bloggar | Breytt s.d. kl. 10:58 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (9)
